कोळी : मी डोलकर, डोलकर, डोलकर दर्याचा राजा
घर पान्यामंदी बंदराला करतो ये जा ॥धृ॥
कोळीण : आयबापाची लाडकी लेक, मी लारी
चोली पीवली गो, नेसलयं अंजिरी सारी
माज्या केसान् गो, मालीला फुलैला चांफा
वास परमालता, वाऱ्यानं घेतंय झेपा ॥१॥
नथ नाकात साजीरवानी
मला भरुन सोन्याचे मनी
कोलिवाऱ्याची मी गो रानी
रात पुनवेला, नाचून करतंय मौजा ॥२॥
कोळी : मी डोलकर …….
कोळीण : या गो दर्याचा दर्याचा दर्याचा दरारा मोठा
कवां पान्यावरी उठतान डोंगरलाटा
कवा उदानवारा शिराला येतंय फारु
कवा पान्यासुनी आबाला भिरतंय तारु ॥३॥
वाट बघून झुरते पिरती
मंग दर्याला येतंय भरती
जाते पान्यानं भिजून धरती
येतंय भेटाया, तसाच भरतार माझा ॥४॥
कोळी : मी डोलकर ……….
भल्या सकालला, आबाल झुकतं हे खाली
सोन चमचमतं, दर्याला चढते लाली
आमी पान्यामंदी, रापण टाकतो जाली
धन दर्याचं, लुटून भरतो डाली ॥५॥
रात पुनवेचं चांदनं प्याली
कशि चांदीची मासली झाली
माज्या जाल्यांत व्होऊन आली ॥६॥
नेते बाजारा, भरून म्हावरा ताजां
मी डोलकर डोलकर डोलकर दर्याचा राजा